گفت و گویی در مورد حرف حساب

+0 به یه ن

سئوال معصومانه: 

یعنى شما با این قرارداد موافقید و اون رو اونطورى که تو بوق و کرنا میکنن به معنى واگذارى مملکت و ضرر صد در صد نمیدونین؟ این فقط یه سواله ها! من اطلاعاتم در موردش کامل نیست و براى همینم فعلا موضعى در برابر این قرار داد ندارم.

مینجیق: 
من از مسایل پشت پرده خبر ندارم اما علی الاصول همکاری با کشوری مثل چین را برای کشور مفید می دانم.
مطلب خبرنگار انگلیسی سایمون واتکینس را هم که ادعا می کرد مسایل پشت پرده را فاش می کند دیدم.
بیشتر از جنس تحریک اعراب علیه ایران به دلایل نظامی بود. انگلیسی است دیگر!
در میان حرف های او چیزی که برای ما نگران کننده می تواند باشد
تخفیف ٣٠ درصدی در صدور نفت بود. اگر وضعیت عادی بود نباید زیر بار می رفتیم.
اما الان که تحریمیم خیلی دستمان باز نیست. آلترناتیو چیه؟ نفت را بدهیم هند به ما برنج و چای سرطانزا بده و کشاورز برنجکار وچایکار گیلانی را به خاک سیاه بنشاند. همون بهتر با تخفیف به چین بفروشیم بیاد زیرساخت هایی مثل راه آهن و بنادر جنوب را توسعه بده اشتغالی هم در کشور ایجاد کنه

نظر من این هست که اگر حکومت ایران مردم را خودی حساب کند و بذارد نهادهای محیط زیستی نظارت کند ، مبارزه با تروریسم واقعا مبارزه با تروریسم باشد نه مبارزه با فعال محیط زیستی و روزنامه نگار منتقد، بذارد شرکت های مهندسی ایرانی بدون پارتی و رشوه در مناقصه ها به طور برابر شرکت کنند و..... نفع این قرارداد بسیار زیاد خواهد بود. اما طبقه حاکمه مردم را ناخودی حساب کند ضرر خالص خواهد بود. به عملکرد حکومت خود ایران بستگی دارد. چین یک کشور هست مثل همه کشورها که آمده سود کنه. دیو دو سر و اژدها نیست. فرشته نجات هم نیست. تاجر هست . تاجری بسیار خبره.
فرض کنید شما و عموزاده هاو عمه زاده ملکی از جدتان به ارث برده اید. یک تاجر خبره آمده از شما اون را بخره. این که چه قدر سود کنید به این بستگی داره چه قدر با هم متحد و یکصدا باشید.
آیا اون شرطی که گفتم (خودی پنداشتن ملت) ارضا خواهد شد؟ با توجه به شواهد موجود به صورت کامل و ایده آل گمان نمی کنم ارضا شود.مثلا مناقصه های کلان و چرب و نرم فقط نصیب شرکت های منسوب به آقازاده ها می شود اما مناقصه های کوچک شاید نصیب شرکت های معمولی شود. همین هم می تواند استارت آپ های جوانان مبتکر را رونقی بخشد که در حال حاضر نمی توانند تصورش را هم بکنند.
در مورد مخیط زیست هم همین طور. در استخراج معادن و نظایر آن گوش به حرف دوستداران محیط زیسترنخواهند داد اما ممکن است که در شهر ها کارخانه تولید کمپوست از زباله راه بیاندازند.
هر چه زودتر فعالان عرصه محیط زیستی و اقتصادی و فن آوری درصدد بیافتند وارد میدان این قرارداد شوند نفوذ بیشتری خواهند داشت.

به نظرم یکی از مسایلمان هم اینه:

چینیان قرن ۲۱ ملتی هستند تاجر و ما ملتی هستیم شاعر!
چینیان قرن ۲۱ قکرشان را داده اند که ا ز این قرارداد بیشینه سود را ببرند و ما فکرمان را می دهیم به این که با به کار بردن صنایع ادبی نظیر کنایه و.... در فضای مجازی گیراترین عبارت را در هجو این قرارداد و یا دراماتیک تصویر نمودن وضعیت کشور منتشر کنیم و لایک بگیریم!


ممکنه که این قرارداد فرصت های خوبی برای استارت آپ ها فراهم کنه. گارد گرفتن باعث می شه جوان های ما فرصت ها را از دست بدهند.

پیشنهاد من اینه که بند بند این قرارداد را بخوانید و ببینید در زمینه تخصصی و علایق شما چه فرصت هایی ممکنه قرارداد برای شما و دوستانتان فراهم کنید. دامنه قرارداد چنان وسیع هست که می تونه شامل علایق شما هم بشه. یک مقدار در مورد چین و فرهنگ معاصرش بخوانید و مطالعه کنید و آن را بشناسید.
بعد ببینید چه طوری می توانید از مراوده بهره مند شوید. مثلا اگر اونها گرایش به طب سنتی دارند ما کدام داروهای سنتی را می توانیم به آنها بفروشیم که خودمان زیادی داریم اما آنها ندارند. اگر زائوهای چینی یک ماه خود را قرنطینه می کنند ما کدام مشغولیت سنتی ایرانی را برای این دوران زائو می توانیم پیشنهاد بدهیم واز آن سود بکنیم؟! تخمه و پسته خوردن؟!

معتقدم هرکسی این پیشنهاد را جدی دنبال کنه راهی برای ساختن آینده اش می یابه. اونی هم که نسبت به یک ملت یک میلیاردی  که اخیرا هم ابرقدرت شده  گارد بگیره، به خودش آسیب می زنه و روز به روز افسرده تر و ناکام تر می شه. چینی ها تاجرمسلک هستند و به دنبال سود خود. چون تاجر مسلکند قابل پیش بینی اند. هرجا سود هست اونها هم هستند. ازشان حرکت ناشی از حماقت آنی سر نمی زنه که قابل پیش بینی نباشه. از روی حماقت به خودشان و دیگران آسیب نمی رسانند. برای کسی که خود ذهنیت بیزنس داره این نشانه خوبیه. نشانه آن هست که می شه با طرف وارد معامله شد.

از ما گفتن! انتخاب با خود افراد هست.

پی نوشت: کسانی که علاقه مند به این بحث هستند با کلیک بر «باخیش» نظرات را هم ببینند. مطالب مهمی در بخش نظرات عنوان شده است. 

اشتراک و ارسال مطلب به:


فیس بوک تویتر گوگل


  • [ ]